Milli Banka

Literatürde, sermayesi ve yönetim kurulu, bulunduğu ülkenin vatandaşlarına ait olan bankalara milli banka denilmektedir. Türk banka hukukunda, çeşitli yasalar uygulaması bakımından, “milli banka”nın tanımı yapılmıştır. Bu tanım ilk olarak 1715 sayılı eski T.C. Merkez Bankası Kanunu’nda yer almış, daha sonra Bankalar Kanunları’na aktarılmıştır. Yürürlükten kalkan 7129 sayılı Bankalar Kanunu’nda, “Türk yasalarına göre kurulmuş, sermayesinin çoğunluğuyla yönetim ve denetimi Türklere ait olan bankalara milli banka denir (m. 2),” tanımına karşın, 25.4.1985 tarih ve 3182 sayılı yeni Bankalar Kanunu’nda böyle bir tanıma yer verilmemiştir.

Bu tanım çerçevesinde, uyrukluk açısından, Türkiye’de etkinlik gösteren bankalar, üç gruba ayrılabilir:

a) Milli bankalar,
b) Türkiye’de şube açan yabancı bankalar,
c) Türk yasalarına göre kurulmasına karşın, sermayesinin çoğunluğu ya da yönetim ve denetimi Türkler’in elinde bulunmadığından, milli banka olarak nitelendirilemeyen Türkiye’de kurulmuş yabancı bankalar.